Ang Matanda

ᴀɴɢ ᴍᴀᴛᴀɴᴅᴀ

Ang matatanda na kayrami na ng hiyas

Mula paa hanggan ulo hindi maikakaila

Maputi ang buhok iika-ika kung lumakad

Ang mga matatanda mahina ang pandinig

Kalog na ang tuhod, maputi ang buhok

Baluktot na ang likod

Ngunit ang matatanda mayroon taglay na awa

Na ang lagayan ay lumang bursikot

Mga apong naglalarosiya ay nanunuod

Natutuwang kumakaway sa mga apong nag lalaro

Mga apo kung lumapit kanyang niyayakap

Ngatog ang kamay bursikot binubuklat apong nagpapasaya barya ng matanda sa apo iniaabot

Ang mga matatanda taglay ang pagmamahal

sa mga apong nayayakap

Nagpapasaya sa humahalinghing ng matanda

Mga matatanda ay tunay na matampuhin

Sa gabi ang inuunan ay aruy at halinghing at ang kinukumot ay luhang umaagos

Dahil sa pagtatampo sa mga apong iniirog

Ang mga matatanda sa malayo nakatingin at nagbabakasakali mga apo siya ay dalawin

Ngunit garalgal ang tinig wari may panimdim

Sabik sa mga apo upang kanyang yakapin

Kaya muli sa pagtulog ang dusa at panimdim

Di siya dalawin ng antok apo ang nasa isip

Kaya muli at muli luhay umaagos mailap ang tulog at nakayupyup

Sa isip ay nakatimo bakit siya ay malungkot

Ang mga matatanda tunay na matampuhin

Lalo kung may mga apong hindi siya pinapansin

Ngunit ito ay nagagamot ng apong hindi siya natitiis at nalilimot kaya may pilit na saya

Kahit may luhang umaagos

Dang dang soy ang matatanda tunay na malungkot

Sa mga apong malalayo umaasam asam siya ay dadalawin

At ang kabiyak niyang tulad niyang matanda

Dang dang soy lungkot napapanaginip mailap ang tawa sa mga matatanda

Ngunit pag ang matanda lumalakad sa katwiran mapalad ang mga apong siya ang sinusundan

Kaya tayong matanda magipon at magsimpan ng tuwa at saya ng tayo ay kabataan.

 Ni Matandang Adring